Oko je, kao i svaki organ u telu, pogođeno trudnoćom, utičući na veliki broj fizioloških i patoloških promena.
Poznavanje ovih promena oka i dijagnostikovanje očnih bolesti koje se mogu razviti tokom trudnoće, kao i prevencija i lečenje od ključnog su značaja za obezbeđivanje zdravog bebinog razvoja.
Carski rez i kratkovidost u trudnoći
Na pregled kod oftalmologa trudnica će biti verovatno upućena u 9. mesecu, jer će tada na osnovu visine kratkovidosti i izgleda očnog dna, doktor najbolje urvrditi procenu rizika za porođaj prirodnim putem.
Trudnice sa manjom dioptrijom i one koje nemaju problema sa očnim dnom i pritiskom verovatno neće biti upućene na carski rez.
Iako ne mora da znači da će svaka kratkovidost sa -5,0 diotrijom imati degenerativne promene na očnom dnu, ovim trudnicama se ipak preporučuje porođaj carskim rezom zbog eventualnih mogućnosti nastanka daljih komplikacija.
Ukoliko buduća majka ima kratkovidost veću od -7,0, neophodno je da lekar pogleda očno dno, jer ako postoje degenerativne promene na retini i u području žute mrlje, žena se mora poroditi carskim rezom.
Buduće majke koje boluju od dijabetesa, posebno one koje su na terapiji insulinom, takođe moraju da odu na oregled kod oftamologa, kako bi se procenio rizik od porođaja prirodnim putem. To se dešava jer određeni lekovi koji se piju u sklopu dijabetesne terapije mogu izazvati krvarenje na očnom dnu.
Dakle, samo kratkovidost nije indikacijaporođaj carskim rezom, ali je utvrđeno da je retina istanjena ili su primećene neke degenerativne promene na očnom dnu, trudnica će najverovatnije biti upućena na carski rez. Niame, u tim slučajevima postoji velika opasnost od nastanka rupture (prsnuća) retine i ablacije što može izazvati slepilo ako zahvati žutu mrlju.
Izvor: Shutterstock
Studija slučaja o kratkovidosti u trudnoći i posledicama nakon porođaja
Autori ovog istraživanja odlučili su da daju preporuke o optimalnom načinu porođaja trudnica kojima je konstatovana umerena i visoka kratkovidost. Cilj istraživanja bio je da se ispita kakav uticaj ima porođaj na zdravlje pacijenta, posebno na stanje vida i perinatalni ishod.
U petogodišnjoj retrospektivnoj studiji predstavljeno je poređenje tri grupe trudnica sa niskom, umerenom i visokom kratkovidosti u vezi sa načinom porođajne trudnoće i perinatalnim ishodom. Autori su bili posebno zainteresovani za eventualnu progresiju retinalnih promena oka kod majki nakon porođaja.
Studija je obuhvatila 240 trudnica. Od kojih je ukupno 137 pacijentkinja imalo nisku kratkovidost, 54 umerenu, a 49 veoma visoku kratkovidost. Učestalost carskog reza u ispitivanim grupama žena iznosila je 11%, 14,8%, odnosno 10,2%. Učestalost instrumentalnih vaginalnih porođaja sa vakuumskom ekstrakcijom bila je 5,1% u grupi žena sa niskom kratkovidošću, 1,9% u grupi pacijenata sa umerenom kratkovidošću i 12,2% u visoko kratkovidoj grupi. Poslednji rezultat bio je značajno veći od procenta vakuumskih ekstrakcija kod pacijenata sa niskom i srednjom kratkovidošću, a u odnosu na prosečnu učestalost vaginalnih porođaja sa vakuumskom ekstrakcijom tokom istog perioda ispitivanja, što je bilo 1,9%. Nije zabeležen nijedan slučaj odvojenosti retine ili bilo kojeg drugog poremećaja vida.
Zaključak. Sa skoro identičnim stopama carskog reza u grupama niskih, umerenih i visokih kratkovidih trudnica, nije bilo niti jednog slučaja akutnog pogoršanja vida pacijenta. Autori su zaključili da je spontano vaginalno rođenje kao prva opcija tačan način porodanja kod žena sa umerenom i visokom kratkovidošću i u tim slučajevima planirani carski rez nije opravdan.